Teori Kematangan Kognitif Piaget

Teori ini menggabungkan penekanan kognitif dan kematangan. Piaget (1970) melihat peranan persekitaran sebagai penyumbang penyuburan bagi perkembangan otak kanak-kanak. Beliau percaya bahawa kanak-kanak yang aktif ialah kanak-kanak yang belajar. Aktiviti pembelajaran kanak-kanak melibatkan tiga bentuk iaitu;

1) Latihan
Jenis pembelajaran berterusan yang tidak memerlukan pengukuhan. Ia dijana oleh kanak-kanak itu sendiri berbanding rangsangan persekitaran. Peningkatan keberkesanannya ialah melalui latihan seperti aktiviti menendang, memalingkan kepala, menyuap makanan dan lain-lain.

2) Pengalaman Fizikal
Proses pembelajaran berkaitan sesuatu objek. Lazimnya ia dilakukan melalui memanipulasi objek-objek itu. Melalui pembelajaran jenis ini, kanak-kanak memperoleh maklumat yang diperlukan bagi menyelesaikan masalah-masalah yang lebih abstrak. Rangsangan daripada persekitaran amat diperlukan bagi membentuk pembelajaran jenis ini.

3) Logik Matematik
Pembelajaran tahap tinggi yang bergantung kepada interaksi objek berbanding pengalaman fizikal dengan objek. Ia adalah proses di mana kanak-kanak membentuk peraturan logik berkaitan objek-objek. Peraturan yang dibentuk itu dilaksanakan dengan aktiviti seperti pengiraan penyelesaian masalah secara logik. Ia adalah struktur kognitif yang digunakan oleh kanak-kanak bagi menyelesaikan sesuatu masalah.